Bileşikgiller familyasından bir kır bitkisidir. İlkbaharın gelmesiyle
kırlarda kendiliğinden açan papatya, toprak altında sürekli yaşayan
köksü bir sapa sahip olduğundan her yıl yeniden çıkar.
Bileşikgiller
familyasından bir kır bitkisidir. İlkbaharın gelmesiyle kırlarda
kendiliğinden açan papatya, toprak altında sürekli yaşayan köksü bir
sapa sahip olduğundan her yıl yeniden çıkar. Yaprakları dereotu benzeri
bileşik parçalıdır. Çiçekleri de küçük bir ayçiçeğini andırır. Orta
kısmındaki sarı yuvarlak bölümü, beyaz küçük yaprakçıklar çepeçevre
sararlar. Bu yaprakçıklar papatyanın cinsine göre sarı, bazen de
kırçıllı renklerde olurlar. Papatyaların 2 cinsi ve birçok türü vardır.
Bunlardan
asıl papatya ya da Mayıs papatyası çoğunlukla Avrupa ve Batı Asya’nın
çayırlıklarında ve tarlalarında yetişir ve yaklaşık 70 kadar türü
içerir. Nisan-eylül ayları arasında çiçek açar, yaklaşık 20-25 cm.
yüksekliğinde bir ya da çok yıllık otsu bir cinstir. Yaprakları ince
parçalı sapsız ve almaşık dizilişlidir. Çiçeklerde tanen, reçine ve
glikozit yapılı bileşikler de vardır.
Faydaları
Ateş
düşürücü, spazm giderici, terletici, yatıştırıcı, bağırsak gazlarını yok
edici özelliklerinden dolayı ilaç olarak kullanılır. Özsuyu, saç
sarartmak, diş etleri ve bademcik iltihaplarını gidermekte de
kullanılır. İkinci cins, yaklaşık 100 kadar türü kapsar. Bu türlerden
katmerlipapatya genellikle tarlalarda çayırlıklarda yetişir. Çalı
görünüşlü çok dallı yaprakları parçalı bir yıllık otsu bir bitkidir.
Çiçekleri güçlendirici, spazm giderici, ateş söktürücü özelliklerinden
dolayı ilaç olarak kullanılır. İkinci cinsin bir başka türü de
boyacıpapatyasıdır. Yurdumuzda İstanbul, Ege Bölgesi, Akdeniz ve Doğu
Anadolu’da çokça bulunur. Çiçekleri san renklidir. Batı Avrupa’da
kültürü yapılan rumipapatyası (Alman papatyası) da çok yıllık bir
türdür. Mayıs papatyası gibi uçucu bir yağ taşır. İlaç olarak aynı
amaçlarla kullanılır. Sindirim bozuklukları içinde yararlıdır
